Αυτό που χρειαζόμουνα

"Ήταν αυτό που χρειαζόμουνα!" λέει η ευγενής ψυχή, καθώς σηκώνεται όρθια μετά από μια συνεδρία Ενεργειακής Θεραπευτικής. Αφήνοντας την πορτοκαλί πολυθρόνα που γίνεται και κρεβάτι, κοιτάζει το σώμα της και προσθέτει... "Αισθάνομαι τα πόδια μου σαν να γυμνάστηκαν πολύ μέχρι τα γόνατα, και από κει και πάνω το σώμα μου ελαφρύτερο!"

Γίνεται να είσαι ξαπλωμένος και όταν σηκωθείς να αισθάνεσαι έτσι; Και όμως ναι! Όταν ήρθε για την συνεδρία, ένιωθε μετέωρη, με την ψυχή της βαριά. Και δεν ήταν σίγουρη τί θα ήταν το καλύτερο να κάνει. Αυτό που είδα πως χρειάζονταν από όσα είπε, ήταν να γειωθεί και να ξαλαφρώσει. Είχε να επιλέξει ανάμεσα σε Θεραπευτικό ενεργειακό χορό ή Ενεργειακή Θεραπευτική. Και επέλεξε τη δεύτερη, που τώρα είχε ενδιαφέρον να τη δοκιμάσει, καθώς είχαμε εργαστεί σε άλλες συνεδρίες μέσω της κίνησης,

Τί πράγματι χρειάζεσαι

Βρισκόταν σε δίλημμα... Πολλές φορές ένας δρόμος για την ανακούφιση, δεν φαίνεται άμεσα πως οδηγεί εκεί. Όμως γίνεται! Αυτό που χρειάζεται είναι εμπιστοσύνη, υπομονή και παρατήρηση. Αυτά που έδωσε και στη συνεδρία μας αυτή η ψυχή. Και άμεσα ένιωσε την αλλαγή στην ενέργεια, πριν καν την αγγίξω! Κι αυτό δεν οφείλονταν μόνο σε μένα, αλλά και σε εκείνη - στο πόσο ανοιχτή ήτανε στη νέα εμπειρία - πόσο εμπιστεύτηκε. 'Ετσι όταν ολοκληρώθηκε η συνεδρία, στην ανατροφοδότηση έδειξε και τη βαθύτατη, απεγνωσμένη σχεδόν, ανάγκη της να συγχωρέσει...

Ευγενική μου ύπαρξη δε θέλει βιασύνη η συγχώρεση. Πώς θα τη φτάσεις χωρίς μία στάση καλή στην αποδοχή; Γιατί, "η αγάπη δεν έχει όρους, εσύ έχεις όρια." Καμιά δε φτάνεται με βία, και ούτε με άλλη σειρά. Σαν να είσαι σε μια ανηφόρα. Πριν από αγάπη, συγχώρεση, αποδοχή, φυσικά νιώσε και κίνησε, βγάλε στο φως τα συναισθήματα. Καθένα είναι βήμα συνειδητότητας. Θυμός και θλίψη και φόβος, χαρά που μπορείς και τα ζεις, τα αισθάνεσαι και τα διακρίνεις! Και μην υπακούς τη φράση που λέγεται "κάνε αποδοχή". Τι είναι για να την... "κάνεις"; Πλύσιμο ρούχων; Θα συμβεί -στην ώρα της- όταν ανοίγεις, δίχως του νου την προσπάθεια!

Εσένα ο στόχος σου είναι το φως. Σε στροφές του δρόμου όμως που δεν θα μπορείς να το βλέπεις, σκέψου το φως και ανάσανε. Έτσι όπως έκανες και στη συνεδρία μας. Κι άσε το πνεύμα που αισθάνεσαι, να σε οδηγήσει. Ξέρει εκείνο τον τρόπο τον συγχρονικό. Είναι αυτό που χρειάζεσαι! Και η Ενεργειακή Θεραπεία είναι εφικτή, όταν είναι αποδεκτή.

Υ. Σ.

Γράφω στοιχεία από την εμπειρία σου αυτή, γιατί τα βλέπω να αγγίζουν και άλλους, και να τα χρειάζονται. Είναι πολύ φυσικά τα συμπτώματα, όπως τα συναισθήματα είναι κοινά, και μας ενώνουν. Δες και Μαρτυρίες.

Και ο τυμπανισμός που μου ανέφερες, ίσως μιλάει για φόβο και ιδέες που ακόμα δεν αφομοιώνονται. Μια επιβεβαίωση, που θα σου ταίριαζε, είναι η εξής: "Χαλαρώνω και αφήνω τη ζωή να κυλάει μέσα μου με άνεση."

Χαλάρωσε ευγενική μου ψυχή, και η γαλήνη, το φως της, είναι ήδη εδώ!

Σε χαιρετώ,

Ευαγγελία 🧡